Özgün adı : Secretum meum.

Arka kapak : Francesco Petrarca bir seyahati esnasında elinden hiç
düşürmediği Aziz Augustinus’un İtiraflar kitabının bir sayfasını
rastgele açtığında okuduğu cümleden çok etkilenir: “Et erunt
homines admirari alta montium et ingentes fluctus maris et latissimos
lapsus fluminum et oceani ambitum et gyros siderum et relinquunt se
ipsos” (…ve insanlar dağların yüksekliğini, denizlerin dev
dalgalarını, nehirlerin geniş yataklarını, okyanusların enginliğini,
hattâ yıldızların yörüngelerini hayranlıkla izlerler, lâkin
kendilerini ihmal ederler…)Yapıt, Petrarca ile Aziz Augustinus’un
Hakikat huzurundaki üç konuşmasından oluşan otobiyografik bir
incelemedir. Petrarca bu yapıtta, dünya işlerinde kendinden başka bir
şey düşünmeyen ve yanlışlar yapan insanın bile Tanrı’ya
ulaşabileceği umudunu dile getirir. Böylece manevi “sorun”unu
kendine özgü bir bakış açısıyla, hümanist din ve ahlâk anlayışı
içinde bir çözüme ulaştırmıştır.