000			01852nam a22002177a 4500
005			20220110085141.0
008			210705b ||||| |||| 00| 0 tur d
020			_a9786052496374
037			_nbağış
040			_aTR-AnOST _btur _cTR-AnOST
041			_atur
050	0		_aPL 248.Y55 _bS57 2019
100			_92388 _aYıldız, Selim
245	1	0	_aSisli köye kan damladı / _cSelim Yıldız.
260			_aAnkara : _bDorlion Yayınları, _c2019.
300			_a316 s. ; _c21 cm.
500			_a Kendi öz toprakları üzerinde evsiz, barksız, çaresiz birer yabancıydılar şimdi. Döndüler, ama umduklarını bulamadılar. çaresizlikten çoban tuttukları insanlara çoban, ırgat tuttuklarına ırgat, hizmetçi tuttuklarına hizmetçi olup karın tokluğuna çalıştılar. Gün oldu tok, gün oldu aç kaldılar. İyi komşuların merhametine sığındılar. Bir süre gizlenip çekilmez bir hayat sürdürdüler. Yaban eller zor gelmiş, vatan hasreti ateş olup yüreklerini yakmıştı. Büyük aşkla, şevkle ve umutla evlerine dönmüşlerdi ama gördükleri karşısında bütün umutları buzla tuz olmuştu. Gün geçtikçe horlandılar, dışlandılar, ötekileştirildiler. " Kılıç artığı " sıfatı ile aşağılandılar. Köy halkı bir sabah kalktığında Zanan Gelini, biricik kızını ve onlarla birlikte dönen yoldaşlarını yerlerinde bulamadılar. Hepsi kuş olup gitmişti sanki. Zamanında; kendilerine hizmetçi, hizmetkarlık yapanlara hizmetçi olmayı içlerine sindirememişlerdi demek. Geriye yaralı hatıralarını, kanlı gözyaşlarını, kırık kalplerini dostluk izlerini bırakıp gittiler. Tandırlarında pişirilen sıcak bir ekmeği bile yemeden bir gece yarısı can havlıyla kaçarak gittiler.
650	0	0	_92389 _aTürk edebiyatı --
907			_0ANKARA VALİLİĞİ
942			_2lcc _cBK
999			_c12855 _d12855